Azotyn sodu E250 jako surowiec chemiczny w żywności - czy jest szkodliwy?
Azotyn sodu w nadmiernych ilościach jest szkodliwy dla ludzi. Jest po prostu trucizną. Może się też zamieniać w rakotwórcze nitrozaminy. Azotyn sodu (azotan (III) sodu) jest solą kwasu azotowego (III) o wzorze NaNO2. W temperaturze pokojowej występuje w postaci białego granulowanego proszku albo jasnożółtego krystalicznego proszku bez zapachu. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Jest higroskopijny, więc pochłania wodę z otoczenia. Azotyn sodu w stałej postaci albo jako stężony roztwór jest zagrożeniem dla środowiska. Azotyn sodu ma szkodliwy wpływ na organizmy wodne.
Azotyn sodu- wpływ na organizm ludzki
Działanie azotynu sodu na zdrowie człowieka jest negatywne, ponieważ substancja ma toksyczne działanie, gdy się ją połknie. Może powodować podrażnienia oczu oraz skóry. Azotyn sodu jest utleniaczem, który sam się nie pali, lecz ułatwia rozprzestrzenianie się pożarów, ponieważ podtrzymuje spalanie substancji palnych. Składniki jego rozkładu termiczne, to toksyczne tlenki azotu. Są bardzo szkodliwą dla człowieka trucizną.
Azotynu sodu E250 jako dodatek do żywności
Azotyn sodu wykorzystuje się w syntezie chemicznej do produkowania organicznych pochodnych kwasu azotowego (III) i do wytwarzania barwników. Jego najczęstsze zastosowanie to dodatek do żywności. Na liście składników produktów spożywczych znajduje się on pod oznaczeniem E250. Azotyn sodu w jedzeniu hamuje jego psucie i namnażanie się bakterii. Działa po prostu jak konserwant. Zapewnia ochronę przed rozwojem Clostridium botulinum, która wytwarza jad kiełbasiany. Azotyn sodu w wędlinach oraz innych przetworach mięsnych jest odpowiedzialny za utrwalenie ich różowo-czerwonego koloru. W peklowanym mięsie wytwarza się rodnik tlenku azotu (II) NO, który w połączeniu z mioglobiną produkuje związki o czerwonej oraz różowej barwie.
Składnik soli peklowej
Azotyn sodu to składnik soli peklowej, która w 99 procentach jest złożona z soli kuchennej. Natomiast około jeden procent to dodatek E250. Sól peklowa stosowana jest na przykład do produkcji kiełbas. Zapewnia ochronę przed zepsuciem, likwiduje nadmiar wody, nadaje smak oraz różowy kolor. Ze względu na rosnącą świadomość konsumentów oraz ostrożnym podejściem do azotynów producenci czasami nie podają nazwy „azotyn sodu”. Zastępują ją określeniem „E250-konserwant”.
Azotyn sodu w żywności w wędlinach i w kiełbasach
Surowce chemiczne takie jak azotyny, występują przede wszystkim w przetworach mięsnych, ponieważ stosuje się je głównie jako konserwanty. Azotyn sodu w wędlinach oraz kiełbasach dostarcza 69 procent tych związków w standardowej diecie. W surowym mięsie praktycznie nie ma azotynów. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) to 0,1 mg/kilogram masy ciała/dzień.
